चमत्कारांचा खजिना
आणि एका दैवी प्रवासाची सुरुवात
मागील लेखात आपण पाहिले, की स्वामी समर्थांच्या कृपाप्रसादाने
माझ्या नर्मदा परिक्रमेचा विचार पुन्हा दृढ झाला. पण, या घटनेच्याही आधी घडलेला एक महत्त्वाचा प्रसंग आता सांगणे आवश्यक आहे.
२०२० साल, जेव्हा कोरोनाचा प्रभाव कमी झाला होता, पण लोकांच्या मनात भीती कायम होती. त्याच काळात माझ्या आईचे निधन झाले. आईचा दशक्रिया विधी आळंदीत करण्यापूर्वी, 'उगीच रिस्क नको' म्हणून मुंडण करण्यासाठी मी वस्तरा घेण्यासाठी एका दुकानात गेलो. सकाळची वेळ असल्यामुळे दुकान अजून उघडले नव्हते. थोडा वेळ वाट पाहिल्यानंतर दुकानाचे मालक आले. त्यांनी दुकान उघडले आणि मला आवश्यक असलेले साहित्य दिले.
त्याच वेळी, त्यांनी माझ्याशी गप्पा मारताना त्यांच्या उज्जैन वारीबद्दल सांगितले. कोरोनामुळे त्यांना कसे हाल सहन करावे लागले आणि त्यांना तिथे कसे अडकून पडावे लागले, हेही त्यांनी सांगितले. मी निघणार इतक्यात ते म्हणाले, "जरा थांबा." आणि दुकानाच्या बाजूच्या ड्रॉवरमधून त्यांनी एक पुस्तक काढले. ते पुस्तक माझ्या हातात देताना ते म्हणाले, "हे पुस्तक तुमच्यासाठीच ठेवले होते."
त्या पुस्तकाचे नाव होते 'चमत्कारांचा खजिना' आणि त्याचे लेखक होते विजयकुमार कोर्डे. पुस्तकाच्या
मुखपृष्ठावर एका तरुण, ध्यानमग्न नाथपंथी साधूचा फोटो होता. पुस्तकाची किंमत फक्त ५० रुपये होती. मी पैसे देण्यासाठी खिशात हात घातला, पण त्यांनी ते घेतले नाहीत. त्या क्षणी, अशा परिस्थितीत, ते असे का म्हणाले, हा प्रश्न माझ्या मनात आला नाही.
आईचा दशक्रिया विधी पार पडल्यानंतर मी ते पुस्तक वाचले. तेव्हा मला समजले, की ते पुस्तक थोर नाथपंथी सिद्धयोगी देवेंद्रनाथ यांच्याबद्दल
होते. मला आठवले, माझे एक मित्र श्री. जगताप यांच्याशी बोलताना त्यांनी चिंचवडमध्ये
देवेंद्रनाथांचा एक मठ असल्याचे सांगितले होते, पण नेमका पत्ता माहित नव्हता. या पुस्तकामुळे मला त्यांच्याबद्दल
अधिक माहिती मिळाली.
पुस्तक वाचल्यानंतर
मी लेखक कोर्डे यांना फोन केला. त्यांना खूप आनंद झाला. त्यांनी मला चिंचवडमधील मठाचा पत्ता आणि मठाधिपती श्री. आढाव यांचा फोन नंबर दिला. कोर्डे यांचे एक घर पुण्यात असून ते बऱ्याचदा शनिवार-रविवारी तिथे असतात, असेही त्यांनी सांगितले. आजवर त्यांची प्रत्यक्ष भेट झाली नाही, पण त्यांच्या पुस्तकामुळे मढी, या नाथपंथातील महत्त्वाच्या
ठिकाणी एकदातरी जावे, असे माझ्या मनात आले. कामाच्या रगाड्यात मात्र ते काही जमले नाही.
गुरुपुष्यामृत योग आणि नियतीचा संकेत
आता पुन्हा मूळ घटनाक्रमाकडे वळूया. माझ्या आणि शिरोडकरांच्या
त्या सहलीच्या सुमारे महिनाभर आधी, माझे एक मित्र, मालशे, यांनी मला एका नाथपंथी साधक, गडाख पाटील यांचा नंबर दिला होता. "काही काम नसले तरी सहज म्हणून फोन कर," असेही ते म्हणाले होते. त्याप्रमाणे
मी त्यांना एकदा फोन केला, पण त्यांनी तो उचलला नाही. ते कामात असतील असे समजून मी तो विषय विसरून गेलो.
काही दिवसांनी, एक दिवस सकाळी गडाख पाटील यांचा मला फोन आला. "तुम्ही मला फोन केला होतात ना?" त्यांनी विचारले. मी मालशे यांनी नंबर दिल्याचे सांगितले. त्यानंतर काही क्षण विचार करून ते म्हणाले, "या गुरुवारी तुम्ही काही कामात आहात का? शक्य असेल तर मढीला या. मी तिथे असणार आहे. गुरुपुष्यामृत योग आहे."
मी तात्काळ 'हो' म्हटले. आता एका नव्या प्रवासाची सुरुवात झाली होती. मी लगेच शिरोडकर यांना फोन केला. "मी पण येतो," असे ते म्हणाले. आणि पुन्हा एकदा ते कोकणातून माझ्यासाठी आले.
आम्ही दोघेही अहमदनगरला पहाटे पोहोचलो आणि तिथून टॅक्सीने मढीकडे जाणाऱ्या रस्त्यावर उतरलो. तिथून सुमारे चार-पाच किलोमीटर चालत आम्ही कानिफनाथांच्या
समाधीस्थानी पोहोचलो. तिथे स्नान करून दर्शन घेतले. त्यानंतर आम्ही त्या साधकांना फोन केला. ते त्यांच्या शिष्यांसह पायथ्याशी असलेल्या एका लॉजमध्ये थांबले होते.
आम्ही त्यांच्याकडे
गेल्यावर त्यांनी लगेच एका शिष्याला गाडी काढायला सांगितले. "गाडी काढ आणि या दोघांनाही घेऊन बडे बाबा, म्हणजे मच्छिंद्रनाथ महाराजांचे आणि वृद्धेश्वराचे दर्शन करून यांना परत घेऊन ये," असा त्यांनी आदेश दिला. शिष्यांनी आम्हाला दर्शन घडवले.
परत आल्यावर त्यांच्याशी सत्संग झाला. त्याचवेळी मी माझ्या मनात असलेला नर्मदा परिक्रमेचा विचार त्यांना बोलून दाखवला. त्यांनी लगेच विचारले, "तुम्ही गुरूची परवानगी घेतली का?"
मी म्हटले, "मला गुरु नाही, मी गुरु केलेला नाही. स्वामी समर्थ आणि गजानन महाराज हेच माझे गुरु आहेत."
त्यावर ते म्हणाले, "आईची परवानगी घेतली का?"
मी त्यांना आई हयात नसल्याचे सांगितले. मग त्यांनी 'मावशी आहे का?' असे विचारले. मी तीही हयात नसल्याचे सांगितले.
तेव्हा ते म्हणाले, "मग घरातील वडीलधाऱ्या व्यक्तीची परवानगी घ्या."
मी म्हटले, "ठीक आहे, घेतो."
तिथून परत आल्यावर दोन-तीन दिवसांतच आम्ही मूळ गावी गेलो. सर्वात मोठे चुलत बंधू आहेत, त्यांची रीतसर परवानगी घेतली. त्यानंतर कुलदैवत आणि ग्रामदैवत यांची जाऊन परवानगी घेतली आणि पुण्यात परत आलो.
एक अदृश्य शक्ती जणू माझ्या प्रत्येक निर्णयाचे मार्गदर्शन करत होती. एका अज्ञात दुकानदाराने दिलेले पुस्तक, एका मित्राने दिलेला फोन नंबर आणि एका साधकाने दिलेला आदेश, या साऱ्यातून नर्मदा परिक्रमेच्या
मार्गावरील पुढची पायरी स्पष्ट झाली होती. ही केवळ योगायोगांची
मालिका नव्हती, तर ती एक दैवी योजना होती, हे मला आता जाणवत होते.
नर्मदा परिक्रमा व्हॉट्सॲप ग्रूपमध्ये सामील होण्यासाठी
मा रेवा... जिचे पाणी नाही, तर प्रेम आहे.
मा नर्मदा... जिची वाळू नाही, तर कणकण चैतन्य आहे.
जिच्या परिक्रमेचा अनुभव शब्दबद्ध करणे अशक्य आहे आणि तो फक्त परिक्रमावासीच समजू शकतात. ही परिक्रमा फक्त एक प्रवास नाही, तर एक अनुभूती आहे... एक साधना आहे... जेथे परिक्रमावासी आणि आई नर्मदा यांच्यातील नातं अधिक घट्ट होतं.
तुम्हीही या दिव्य अनुभवाचे साक्षीदार आहात का?
या समूहात तुम्ही सहभागी होऊ शकता, जर...
· तुम्ही नर्मदा परिक्रमा पूर्ण केली असेल आणि तुमचा अनुभव इतरांसोबत वाटून घेण्याची तुमची इच्छा असेल.
· तुम्ही नर्मदा परिक्रमा करण्याची योजना आखत असाल आणि त्यासाठी मार्गदर्शन, माहिती किंवा प्रेरणा शोधत असाल.
· तुम्हाला नर्मदा खंडातील सेवाकार्यात (उदा. अन्नदान, आरोग्य सेवा, आश्रम व्यवस्थापन इ.) सहभागी होण्याची किंवा योगदान देण्याची इच्छा असेल.
· तुम्ही असे व्यक्ती असाल ज्यांना नर्मदा नदी आणि तिच्या अध्यात्मिक, ऐतिहासिक आणि पर्यावरणीय महत्त्वाबद्दल अधिक जाणून घ्यायचं आहे.
हा समूह तुमच्यासाठी नक्कीच उपयुक्त ठरेल, कारण...
· तुम्ही परिक्रमावासींचे अनुभव वाचू शकता, त्यांच्या प्रश्नांची उत्तरे देऊ शकता किंवा तुमचे प्रश्न विचारू शकता.
· तुम्ही परिक्रमेसाठी आवश्यक माहिती, साधने आणि मार्गदर्शन मिळवू शकता.
· तुम्ही नर्मदा खंडातील सेवाकार्यात सहभागी होण्यासाठी किंवा योगदान देण्यासाठी योग्य संधी शोधू शकता.
· तुम्ही इतर परिक्रमावासी किंवा सेवाभावी व्यक्तींसोबत संवाद साधू शकता आणि एक सकारात्मक समुदाय तयार करू शकता
या प्रवासाचा एक भाग बनण्यासाठी आणि नर्मदा मातेच्या सेवेसाठी एकत्र येण्यासाठी आम्ही तुम्हाला आमंत्रित करत आहोत.
या पवित्र कार्यात सामील व्हा आणि एक चांगला समाज घडवण्यासाठी हातभार लावा!
https://chat.whatsapp.com/Gnbvp5zPXXvER76ipmjhqi
Reviewed by ANN news network
on
८/३०/२०२५ १०:५२:०० AM
Rating:
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत: